به اعتقاد هایدگر، از افلاطون به این طرف، فلاسفه همیشه باب پی یک پایه و خمیره ای بوده اند که هر چیز دیگری را بتوانند بر مبنای آن درک کنند و همیشه خواسته اند حقیقت آن عنصر واحد را بیان کنند. این هدف فلسفی از طرفی بازتاب و از طرف دیگر انگیزه درک روان ما از هستی بوده است که همه چیز در چارچوب آن، در یک بعد سنجیده می شود. ما دیگر تا به سمت دنبال حقیقت هم نیستیم و تنها چیزی که می خواهیم، کارآمدی است. همه چیز برای ضمیر اول شخص جمع باید هرچه انعطاف پذیرتر شود حرف با کارآمدی هرچه بیشتر مورد استفاده قرار بگ ...